Thessa: Mijn blind date

Ken je dat? Dat je blind date komt aan lopen en dat je denkt: ‘Ik? Thessa? Nee hoor, ik denk dat je je vergist!’ Dat gebeurde dus letterlijk op mijn date met Dave. Ik wou me zo snel mogelijk uit de voeten maken toen hij kwam aanlopen, maar dat is natuurlijk wel heel erg onbeleefd. Dus ik gaf hem drie zoenen en vroeg hem hoe z’n dag was geweest.

Uhmm… tadaa!

“Ik heb lekker gewinkeld en heb allemaal nieuwe kleren gekocht. Ik hoop dat je ze leuk vindt!” Uuhm Dave, beste vriend, ik ben je vriendinnetje niet en ik heb ook niet de intentie die te gaan worden. Dus waarom zou ik in hemelsnaam je kleren leuk moeten vinden? Maar voor ik het wist haalde hij de nieuwste collectie van WE, H&M en Jack & Jones uit z’n tas. “Leuk…” zei ik ontzettend enthousiast, ahum! “Kan ik misschien even de tassen bij jou in de auto leggen? Anders moet ik er de hele tijd mee rond lopen”

Bij jou in de auto?

Heb ik dat! Dat betekent dus dat hij een reden heeft om met me mee naar de auto te lopen aan het einde van onze date. Uit beleefdheid antwoord ik “Ja, natuurlijk, ik sta hier om de hoek geparkeerd.” Eenmaal bij de auto aangekomen legde hij al z’n tassen in de kofferbak, maar dat ene kleine tasje van ICI PARIS hield hij in z’n hand. “Deze hou ik nog even bij me” zei hij met een big smile. Oh nee he, een cadeautje. Niet op een eerste date! Me-ga ongemakkelijk. Vooral als je iemand ook nog eens echt niet leuk vindt. Dave was gewoon niet mijn type; hij was wat aan de stevige kant (waar natuurlijk niks mis mee is) maar ook wat onverzorgd, rook niet fris en gewoon niet het type waar ik op val.

I just lost my appetite

Oorspronkelijk hadden we onze eerste date een paar dagen later gepland, maar aangezien we allebei die dag op Scheveningen waren vervroegde we spontaan onze afspraak. Eenmaal aangekomen bij een strandtentje maakte ik het mezelf gemakkelijk; Ik deed m’n slippertjes uit en gooide m’n voetjes op de bank. We bestelden wat tapas en een fles rosé.

Net voordat onze bestelling kwam bedacht onze grote vriend mijn voorbeeld te volgen en hij trok zonder enige schaamte z’n schoenen én sokken uit. Daar kwamen een paar zwetende, overbehaarde voeten onder vandaan. Getver! Toen hij vervolgens uitgebreid tussen z’n tenen had zitten wroeten -omdat hij dacht een splinter te hebben- vroeg hij of ik ook een stukje brood wilde. Nou nee, bedankt beste Dave. I just lost my appetite.

Jep, daar kwam het cadeautje

Met geen mogelijkheid kwam ik van hem af. “Moet je morgen niet vroeg op?” “Moeten we niet al richting de tram?”, probeerde ik. “Nee hoor, alle tijd. Ik pak gewoon de laatste trein”. Waarom hij het zo leuk met mij vond snapte ik niet; Ik keek alleen maar chagrijnig, deed niet aardig en lachte niet om z’n grapjes. “Ik heb trouwens nog wat voor je…” Het tasje van ICI PARIS kwam tevoorschijn. Met enige aarzeling maakte ik het pakje open. Een 50ml Burberry Brit. Geen slechte keuze, dat moet ik hem dan weer nageven. Ik bedankte hem vriendelijk en zei dat dit veel te gek was.

Helaas was dit voor hem een soort van excuus is om toenadering te zoeken. Hij schoof dichterbij en legde z’n arm om me heen. HELP! Snel greep ik naar m’n telefoon om een vriendin te appen of ze me kon komen redden. Maar zelfs die kans kreeg ik niet, meneer keek zonder pardon mee op m’n telefoon. Holy S. hoe kom ik van hem af?

Kamer met jacuzzi en champagne ontbijt?

“Ik ga er trouwens vanuit dat zaterdag gewoon nog doorgaat, want ik heb namelijk al een hotelkamer gereserveerd bij jou in de buurt zodat ik niet eerder naar huis hoef met de trein.” Totaal in shock kraamde ik nog iets uit van “Uuhm…” “Misschien een beetje voorbarig, maar ik heb een kamer geboekt met jacuzzi en champagne ontbijt. Dus als het gezellig is zou ik het leuk vinden om daar samen gebruik van te maken” voegde hij er nog aan toe. Nou ik niet! Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. Ik maakte mezelf er vanaf met “Dat zien zaterdag wel, oké?”

Inmiddels was het gelukkig bijna middernacht en hij moest echt z’n laatste trein halen. We liepen naar mijn auto. Hij haalde z’n spullen eruit en zonder hem enige kans te geven bedankte ik hem voor het luchtje en stapte snel in. Vanuit de achteruitkijkspiegel zag ik hem nog bedroefd zwaaien.

XOXO Thessa

_________________________________

Lees hier alle blogs van Thessa!

Foto: Flickr – Andrew Stawarz