Date moe, dat is wat ik ben op dit moment. Mijn persoonlijke blog staat vol met date verhalen, inmiddels een stuk of 20. En dat zijn alleen maar de meest uitzonderlijke verhalen. De verhalen die je bij blijven, die het vertellen waard zijn. Van die verhalen die je op verjaardagen verteld en waar je met je vriendinnen keihard om lacht met een goed glas wijn.
Maar die andere dates
Maar naast al die bijzondere, grappige en bizarre dates waarover ik schrijf zijn er ook dates die het vertellen niet waard zijn. Gewoon omdat ze letterlijk te saai voor woorden waren. Van die dates die je gewoon weg niet bij blijven. Drankje drinken, een ongemakkelijk gesprek op gang houden en weer snel naar huis voordat hij je probeert te zoenen. Om vervolgens een appje te sturen dat je niet denkt dat het wat gaat worden. Of gewoon helemaal nooit meer reageert. Die dates. Daar word ik moe van.
Ik heb nog even
Moe in mijn zoektocht naar die ene man. Naar the men who swept me off my feet. Daar ben ik naar op zoek! De man die mij kriebels geeft. Die ik wil terug appen en waarbij ik mezelf moet inhouden om niet meteen te reageren. Die zoek ik, maar ik vind hem niet. Ik voel me op dit moment net Charlotte van Sex and the City: “I’ve been dating since i was 15, I’m exhausted. Where is he?” En dan ben ik nog maar 27. Zij zei het toen ze een jaar of 35 was. Dus ik heb nog ff, gelukkig.
Verliefdheidshormoon
Maar het lijkt wel of ik het verliefheidshormoon niet meer in me heb. Kan je die kwijt raken eigenlijk? Of dat je hem misschien te vaak hebt gebruikt. Onder het mom van “overdaad schaad”. Of is gewoon die ene bijzonder leuke man nog niet langs geweest? Ik weet het allemaal niet meer hoor. Het voelt in ieder geval nu alsof er iets mis met me is. Ik date er op los. Met allemaal leuke en ook zeker wel aantrekkelijke mannen. Die moeite voor me doen. Die mij echt heel leuk vinden. Die mij mee uit nemen. Heerlijke etentjes, avondjes theater en bioscoopjes. Ik krijg ineens alle aandacht die ik ooit heb gewild, maar ik voel niks. Geen kriebeltje, geen verliefdheidje. Niks, nada, noppes.
Op de bank
De mannen liggen aan m’n voeten. Ze willen allemaal met me uit maar ik blijf liever op de bank liggen. Geen zin om me mooi te maken, om erop uit te gaan. Te veel gedoe vind ik het. Terwijl als je iemand leuk vind maakt het niet uit hoe laat het is of hoe moe je bent. Je staat op, trekt je mooiste rokje aan en je gaat! Simple as that. Maar ik blijf momenteel liever op de bank liggen, met mijn laptop, bloggend over alle mislukte dates die ik ooit heb gehad.
Where is he?
XOXO Thessa
_________________________________
Lees hier alle blogs van Thessa!
Denk dat wanneer je ouder en bewuster word, het moeilijk is om onbevangen te raken…dat is iets wat je verliest in de loop der jaren. Is op zich niet erg want daar komen andere dingen voor terug. Verliefdheid is een hysterie, een idefix een obsessie over iemand die we nog niet eens kennen. Vriendschappen worden opzij gezet onder dit mom en wanneer je daar iets van zegt word je aangekeken met zoveel ongeloof. Hoe haal ik het in mn hoofd om dit niet te begrijpen.
Liederen worden er over geschreven, kunst word in naam gemaakt dus de wereld ziet dit als een geaccepteerde en zelfs prachtige obsessie. Nou, laat mij je vertellen dat geen enkele obsessie gezond is. Verliefdheid is ontstaan uit evolutionaire noodzaak. Er moet voortgeplant worden. En ik geloof zeker in de liefde, maar niet meer zo in de verliefdheid…….
Wauw, prachtig mooi gezegd Richard! Dank je wel voor je reactie, ik sluit me er volledig bij aan. Liefs, Thessa
Verleg je focus naar andre, ook belangrijke zaken.
Die ideale man voir jou komt er vanzelf wel.
Ik heb ook jaren lang zo gedate als jij nu en bevond me op een gegeven moment in dezelfde situatie.
Door mijn aandacht te verplaatsen naar andere dingen kwam ik uiteindelijk mijn grote liefde tegen. Juist op een moment in mijn leven waar ik er eigenlijk weinig ruimte meer voor had.
Kortom; investeer in jezelf de liefde komt dan vanzelf want je bent mooi en aantrekkelijk als je in jezelf investeerd.
Daten, ik had er al geen trek in. Maar na dit gelezen te hebben, sla ik zeker 2015 nog over