En dan is het lente. Dat zorgt bij mij voor de bijbehorende lentekriebels. De bloemen gaan weer in het haar en de witte benen in de hars. Verliefde stelletjes zitten picknickend in het park, happy families lopen lachend door de stad alsof ze zo uit een lifestyle magazine getrokken zijn en de “in-a-relationship” statussen op Facebook vliegen je om de oren. En ik? Ik ben 32 en hard op weg een vermelding in het Guinness book of records als eeuwig vrijgezel op mijn naam te zetten. Jep, dat ben ik.
Time for some action
Na een jaar in de wachtstand, treurend om een verloren latin lover is het hoogste tijd om mijn zelfmedelijden ritueel te begraven en mijn trots een schop onder haar hol te geven. Ik gooi mezelf officieel op de Marktplaats, Speurders en Zoekertjes onder het daten. We gaan voor ‘de spreid je winkans-techniek’ en ik meld me aan voor Tinder. Bij deze verklaar ik het flirtseizoen voor geopend!
Marco op Tinder
Al een week later is de eerste Tinderdate een feit. Ik ben door de eerste vleeskeuring heen en heb waanzinnig leuk contact met Marco. Op de picture in mijn scherm lijkt hij helemaal mijn type. Een reislustig exemplaar, kan een aardig plaatje draaien en is niet vies van een festivalletje.
Lappen tekst met de meest gevatte grappen komen voorbij. Iedere keer als het Tinder vlammetje op mijn scherm aangeeft dat er een nieuw bericht is, ben ik er als de kippen bij. Ik grap nog dat wanneer het chat-contact zo leuk is, het in het echt alleen nog maar tegen kan vallen. En dat deed het.
De date
Zodra ik de deur van de bruine kroeg open deed zag ik dat hij al op me zat te wachten. En dan zie je het gelijk. Dit is niks. Het liefst maak je dan meteen rechtsomkeert, maar dat ging niet. Hij had me al gespot dus ik zwaai enthousiast en loop zijn richting op.
Daar zat hij. Lief. Klein. Tegen de tijd dat ik bij het tafeltje ben, steek ik zeker een halve kop boven hem uit. Die lekkere dude van de foto was in geen velden of wegen meer te bekennen. De brede Colgate-smile had plaatst gemaakt voor een ietwat spitse variant. Zijn gevatheid en snelle pen waren verschwunden en alles wat resteerde was een vermoeiend kruisverhoor van mijn kant.
Daag Marco, daag!
Ik betrapte mezelf er op dat ik zijn bierglas bijna aan het leeg kijken was. En toen het eindelijk zo ver was, bestelde hij er nóg een! Maar mijn kokert met onderwerpen was leeg. De muziek stond hard en ik merkte dat ik mijn gapen nauwelijks meer kon onderdrukken.
Halverwege dat tweede glas -waar de bodem maar niet van in zicht leek te komen- gooide ik op tafel dat ik er zo maar eens vandoor moest gaan. Marco tikte zijn biertje achterover en dartelde naar beneden om te betalen en ik besef dat mijn eerste Tinder-date officieel de boeken in kan als misser. Buiten krijg ik nog drie ongemakkelijke kussen en später Peter.
Op naar het volgende succesverhaal, de lente is nog jong!
XXX Suus
Foto: Shutterstock – vvvita
