Suus: Dating blues

Daten, ik vind het maar gecompliceerd. Tenminste, bij mij gaat het altijd zo gecompliceerd.

Ja, zo kan ik het ook

Om me heen hoor ik dan van die pats boem verhalen. Na die eerste avond ben ik eigenlijk nooit meer weg gegaan verhalen. Van die walgelijke soepele, ik wil jou en jij wilt mij so let’s godio verhalen. En als het toch niet blijkt te werken dan liggen ze drie dagen in een joggingbroek onder de deken. Ze rapen zichzelf weer bij elkaar, gaan massaal op stap om hun verdriet weg zuipen en dan BAM. Dan lopen ze zo weer tegen het volgende succesnummer aan. Ja, zo kan ik het ook. Liefdesverdriet hebben. Wanneer ze aanbeland zijn bij het gedeelte, ja ik was eigenlijk pas net weer vrijgezel en toen gebeurde het gewoon, krijg ik een soort black out. Er komt nog net geen stoom uit mijn oren maar het scheelt niet veel.

Hét gebeurde… gewoon!

Toen gebeurde HET gewoon? Het gebeurde gewoon. En he-le-maal het woordje GEWOON er achter. Gewoon. Als ik mijn halfslachtige wel/niet, ik kan me niet binden maar vind je wel heel leuk “relaties” niet mee tel dan ben ik serieus al zo’n schokkende 11 jaar vrijgezel. Say what? Ja, 11 jaar! Dus ik heb dat ‘gewoon-gen’ totaal gemist. Waarschijnlijk stond ik in de rij voor dikke tieten. Dat dan weer wel. Maar alleen daar red je ’t dus niet mee kan ik je vertellen. ‘Love is a battlefield’ zong ene Pat Benatar heel toepasselijk. Nou Pat, dat kun je wel zeggen ja.

Niet met jou. Vriend.

Die ene gast die totaal geen kans maakt moet je letterlijk van je af hakken met een machete en dan nog begrijpen ze je niet. Net die gozert komt met de origineelste dates op de proppen, wil met je dansen op een onbewoond eiland en slapen in een tipi. De dream-date. Maar niet met jou, vriend! Het exemplaar waar je je zinnen op hebt gezet is dan weer net het type vage Harry. Die ongrijpbare hufter op het witte paard. De man die (nog) niet klaar is voor een relatie maar het wel heel fijn met je vindt.

De plaat met dat liedje is ondertussen grijs gedraaid in mijn hoofd. Ik kan je vertellen, het is niet bepaald een nummertje waar je nou heel vrolijk van wordt. Zo’n nummer dat je zegt, laten we die de hele avond op repeat zetten en de sterren van de hemel swingen. Neuh.

Ik draag het stokje over

Kortom, de melodie in mijn leven moet veranderd worden. Ik haal die plaat van de speler en zet ‘m voorlopig gewoon even helemaal uit. Time to focus on me, myself and I. Een nieuwe uitdaging roept en die heeft gelukkig totaal niks met daten te maken. Dat laat ik voor nu aan de experts met het juiste “gen” over.  Ik gooi dan ook het stokje er niet bij neer maar draag ‘m over aan de volgende happy single haar nieuwe frisse verhalen en avonturen wilt delen op de site.  Dit had ook ik niet van te voren zo gepland maar soms gaan dingen gewoon zo.

Foto: Flickr – Kate Hiscock