Af en toe kom ik onderzoeken tegen die mijn aandacht trekken. Zo ook een onderzoek waaruit is gebleken dat mensen sneller verliefd worden als ze de controle over hun leven een beetje kwijt zijn. Denk hierbij aan een nieuwe baan of het verhuizen naar een andere stad/land. Je zou misschien juist denken dat als je je zaakjes op orde hebt, de basis is gelegd voor de liefde. Maar niets is minder waar. Timing is noodzakelijk.
Antikraakpand en gele speedo
Een paar weken voordat ik Meneer leerde kennen verhuisde ik van een grote vrijstaande woning naar een antikraakpand (als iemand ooit tegen mij had gezegd dat ik antikraak zou wonen, dan had ik diegene heel hard uitgelachen). En nog verbazingwekkender: ik ontmoette Meneer op een feest waar Dries Roelvink optrad (hier geldt hetzelfde als het antikraakpand; ik zou heel hard hebben gelachen).
Meneer was degene die als ober op het feestje de drankjes bracht, ik degene die ze opdronk. Een match made in heaven. Aan het einde van de avond raakten we aan de praat, werd er geflirt en wisselden nummers uit. Daarna was het tijd om alles aan het toeval over te laten. Iets waar ik heel goed in ben. Not.
Het gedonder begint
Want voor een controlefreak begint dan juist het hele gedonder. Als ik heel eerlijk ben, de onzekere fase (waar iedereen altijd zo lyrisch over is) vind ik dus verre van leuk. Het is behoorlijk frustrerend. Heeft hij nog iets van zich laten horen? Moet ik weer iets van me laten horen? Reageer ik nu te snel? Waarom hoor ik niets van hem? Gelukkig maar dat de blauwe vinkjes toen nog niet waren uitgevonden, er is me echt een hoop leed bespaard gebleven! En als er dan eenmaal contact is geweest is daar die volgende hindernis; de eerste date. Maar is het eigenlijk wel een date? Want ja, wanneer is het nou een date?
En als je het eerste afspraakje hebt overleefd dan ben je er ook nog niet hoor; een vervolgdate, het ontmoeten van de ouder(s) en het voorstellen aan de vriendengroep. Deze fase bestaat uit piekeren, vriendinnen lastig vallen met jouw onzekerheid en oververhitte telefoons (het steeds maar openen van Whatsapp is funest voor jouw telefoonbatterij). En dan heb ik het nog niet eens over wie in hemelsnaam die dame is die hij zo innig omhelst op een Facebook-foto?! Zoals ik al zei; het gedonder is begonnen!
Het gevaar is nog niet geweken
En als je het dan eindelijk een relatie mag noemen, dan is het gevaar nog niet geweken. Zelfs de tranentrekkende show van Robert ten Brink die beweert dat ‘Liefde is alles wat je nodig hebt’, trekt hier aan het kortste eind! Met alleen liefde kom je er niet. Je moet de relatie blijven controleren, zowel vanuit jezelf als samen. Van alle paren die samenwonen, gaat namelijk maar liefst de helft(!) vroeg of laat uit elkaar.
Soms gaat het mis omdat men niet aan de hoge eisen van een goede relatie kunnen of willen voldoen. Natuurlijk is het wel heel makkelijk om te denken ‘dat overkomt ons niet’, maar zo werkt het niet in het leven. Tenminste, niet in die van mij. Bovendien moet je, om gelukkig te zijn in een relatie, allereerst gelukkig zijn met jezelf.
Zussen, bedankt!
Gelukkig kunnen Meneer en ik de meeste onderdelen van een relatie checklist netjes afvinken. Er zijn geen autobanden lek gestoken en is er nog niet met het servies gegooid.
Daarnaast is Meneer opgegroeid met twee zussen, waardoor ik gelukkig niet altijd hoef uit te leggen waarom ‘ik reageer zoals ik reageer.’ Een hele verademing. Bij deze wil ik dan ook zijn zussen bedanken. Als er een ladder in m’n panty zit dan weet Meneer raad en wanneer ik als een kip zonder kop van kamer naar kamer ren omdat ik ‘de clutch kwijt ben’ helpt hij mee zoeken in plaats van dat hij professionele hulp voor mij zoekt omdat ik ‘de kluts kwijt zou zijn.’
_________________________________
Lees hier alle blogs van Marleen!
