Suus: Dit wordt mijn jaar!

Afgelopen week werd ik 33. Een mooie leeftijd vind ik zelf. Je hebt het big 30-trauma een beetje achter je gelaten en je leert jezelf steeds beter kennen. Althans, dat laatste heb ik van horen zeggen. En bovendien vind ik het toch symbolisch dat het de leeftijd is waarop Jezus gestorven schijnt te zijn. Geen idee waarom, want ik heb helemaal niks met het geloof. Dat terzijde.

“Het” gaat gebeuren!

Dit jaar wordt mijn jaar, zoals ik dat ieder jaar zeg. Dit jaar gaat “het” gebeuren. Ieder jaar blijkt het toch net weer iets anders uit te pakken dan dat ik me zo mooi ingebeeld had. Die heerlijke surfdude die in zijn VW busje bij me aan komt bellen, me een blinddoek voor mijn ogen bindt en ontvoert voor een roadtrip door Zuid-Europa heb ik iedere keer gemist. Hij stond er heus wel, maar dan was ik net even niet thuis. Maar ook die ontzettend vervullende baan waar ik dagelijks zingend door de regen naar toe fiets is nog niet langs gekomen.

Ondertussen beginnen die anti-aging crèmes me steeds meer aan te spreken en zijn de eerste grijze haren gespot. Wat bij een man een sexy George Clooney effect creëert, zorgt bij mij voor een halve hartverzakking. De huid wordt wat slapper, de onderkin meldt tussen neus en lippen door dat ie onderweg is en de boobies zijn ook een paar treden naar beneden verhuisd.

Prosecco’tje?

Maar, ik blijf positief. Daarbij: ‘hoe grijzer hoe wijzer’. Daar valt ook wat voor te zeggen, toch? Dit jaar ga ik mijn verjaardag dus lekker uitgebreid vieren. Ik nodig iedereen uit voor een borrel in het café om de hoek, ga van te voren naar de kapper én op tijd naar bed zodat ik er morgen top uit zie in mijn knalrode hippie jurk. Dit nieuwe levensjaar ga ik goed beginnen.

Dat was het plan. Ik sta op het punt mijn bed op te zoeken als mijn buurmeisje op de deur klopt. “Prosecco’tje?”, hoor ik mezelf vragen. Ik had nog een halve fles open staan die ik de avond ervoor heel chique in mijn eentje heb weg getikt. Ik was tenslotte om 00:00u officieel jarig en dat kun je niet ongemerkt voorbij laten gaan. Aangezien het een doordeweekse dag was en iedereen dan al op 1 oor ligt zat er niks anders op dan met me, myself and I te proosten op het leven. Dat is dan weer een voordeel van ouder worden; je kunt jezelf prima vermaken in je eigen gezelschap. Nogal aangeschoten stap ik die avond om half 4 mijn bed in. Goede score.

03:00u

De andere helft van de fles was de volgende dag, met z’n tweeën, natuurlijk al snel soldaat gemaakt. We besluiten voor de gelegenheid een goede fles rood aan te rukken uit de voorraad van de buuf. Puik plan beaam ik. Voor ik het weet is de hele fles tot op de bodem leeg. Wanneer de buurvrouw rond 03.00 de deur uit stapt begint bij mij de kamer te draaien. Ik ken dit gevoel van toen ik nog een onervaren Passoã drinker was. Menig keer eindigde dit in een innige omhelzing met de toiletpot. Die gedachte probeer ik zo snel mogelijk weg te dringen, maar ik moet het al op een lopen zetten. Nee, dit meen je niet! Dit kan niet. Dit mag niet. Niet nu. Fuck me!

Daar ga ik. Heb ik net die avond ook nog een pittige curry schotel gegeten. Heerlijk getimed. Het moet de combinatie zijn geweest want ik wordt getrakteerd op een paar uur durende sessie. Vol zelfmedelijden lig ik op de toiletvloer. Mijn hoofd hangt slap op de toiletbril. In een helder moment weet ik nog net een toiletrol onder mijn hoofd te proppen, om het leed iets te verzachten. Rond half 6 weet ik naar mijn bed te kruipen en val ik in slaap, hopend dat ik de kater die mij te wachten staat ook doorgespoeld heb.

Wallen op m’n knieën

Wazig wordt ik de volgende dag wakker, kleding nog aan. Slikken blijkt bijna onmogelijk door de schaafwond in mijn keel. De gedachte aan een wijntje of biertje vanavond doet me bijna weer een sprintje trekken. Op zijn zachts gezegd helemaal ruk. Mijn positieve vibe is in geen velden of wegen meer te bekennen. De wallen hangen op mijn knieën en ik ben ka-pot! Ik besluit nog een powernap te doen voordat ik me naar de kroeg sleep. Het gewenste effect heeft t niet.

Op mijn eigen verjaardag -die ik voor het eerst in tijden weer eens echt vier- sta ik de hele avond voor de vorm aan een wit biertje te nippen in Het Badhuis. Ik voel me net pipo de clown in mijn schreeuwerige rode jurk. Dit wordt mijn jaar. Kan niet missen.