Ik ben nu toch de vrouw zonder grenzen? Degene die alle taboes wil wegnemen en pikante gesprekken aangaat met de mensen die in deze wereld werkzaam zijn. Waarom voel ik me dan toch quasi-ongemakkelijk als ik een sekswinkel midden op de Wallen inloop?
Zijn het die sekstoeristen die langslopen en je hongerig aanstaren, de angst om bekenden tegen te komen of de confrontatie met het schap Vijftig tinten grijs-gadgets, waarvan ik eerlijk gezegd geen idee heb wat je ermee moet. Die bal, moest die nou in je mond? En waarom eigenlijk? Oh nee, ik ben nog echt geen doorgewinterde sexpert.
Onze collectie blijkt een magere afspiegeling
Ik besluit m’n pokerface op te zetten en zelfverzekerd een rondje te lopen. Hier en daar pak ik iets op, lees de gebruiksaanwijzing en kijk gebiologeerd naar een serie Geishaballen. De voorraden van mij en m’n vriendinnen – waar wij altijd trots op waren – stellen hier niets bij voor. Dat wordt mij al snel duidelijk. Wij waren toch die Amsterdamse meiden voor wie niets te gek was, met een la vol items die we vervolgens ook openlijk besproken tijdens de wijnavondjes? Toch zijn wij niet verder gekomen dan een rits uiteenlopende vibrators, eitjes en een agressieve Tarzan. Een magere afspiegeling tegenover deze immense hoeveelheid aan silicone vrienden.
Dan ineens raak ik in gesprek met de vrouw achter de kassa. Met een grote glimlach vertelt ze honderduit over de producten en de populariteit ervan. Ik ontdooi. Ik voel de spanning uit m’n schouders wegzakken en mijn altijd enthousiaste nieuwsgierigheid steekt weer de kop op.
Voorbinddildo’s
Ze vertelt me dat demeest normale stelletjes bij haar naar de voorbinddildo vragen, een item waarmee de vrouw zich in de rol van de man kan verplaatsen. En dat de populariteit onder stellen enorm is. Zelfs zoveel, dat er binnen mijn vriendengroep ook ongetwijfeld zo’n stel tussen zou zitten, aldus deze kenner. Níet! Dacht ik. Maar wie dan? Is het dat vriendinnetje dat zich altijd op de achtergrond houdt, als wij honderduit praten over onze gadgets? Of die vriendin met de grootste collectie? Heeft zij het misschien achtergehouden omdat het toch iets te pikant was om openlijk te bespreken? Al malend loop ik de winkel uit. Zie ik nog iemand over het hoofd?
Alles is relatief
Een groepje opgewonden toeristen loopt langs mijn fiets en ze kijken naar me, maar ik kan het hebben. De zenuwen van een uur geleden zijn er niet meer. Zonder na te denken pak ik mijn sleutel, spring op de fiets en geef m’n fietsbel een flinke zwengel. De wilde jagers van zonet springen als hertjes voor de koplampen van een auto aan de kant. En ik bedenk me: Alles is relatief.
Foto: Shutterstock
