Seksuoloog: “Waarom neem jij geen initiatief tot seks?”

seksuoloog-geen-initiatief-tot-seks

“Ik vind dat we veel te weinig seks hebben”, zegt de man tegenover mij en hij kijkt er ongelukkig bij. Hij schat dat ze twee keer per maand vrijen en probeert mij te ontfutselen of ik dat ook te weinig vind. Ik trek mijn schouders op.

Frequentie

Er bestaat niet zoiets als een nastrevenswaardig gemiddelde, wat mij betreft moet ieder stel dat voor zichzelf uitmaken. Veel stellen vinden de frequentie bovendien van ondergeschikt belang, voor hen is het de kwaliteit die telt. Die bepaalt of je er een tijdje op kunt teren of de volgende dag weer een poging doet om alsnog te krijgen waar je naar verlangt. Anderen zien juist de frequentie (‘we doen het best vaak!’) als een bewijs dat de relatie nog kerngezond is, maar blijken bij navraag beiden te vinden dat ze aan scenarioseks doen: Er gebeurt altijd hetzelfde.

Weinig initiatief

Ik leg de man tegenover mij uit dat er bij ieder paar een partner is die vaker, en een partner die minder vaak wil vrijen. Het gaat er om hoe je met dat verschil omgaat en wat seks voor de een en wat het voor de ander betekent. Ik ben benieuwd wie in hun relatie het initiatief neemt tot vrijen. Want het valt me vaak op dat de partners die zeggen het meest naar seks te verlangen, zelden nog initiatieven in die richting blijken te nemen als ik hen de eerste keer spreek. De man tegenover me knikt: ook hij blijkt nog maar weinig lucht te geven aan zijn verlangen naar meer seks.

Het lijkt niet logisch, dat je geen moeite doet om iets te krijgen wat je wel graag wilt. Maar mensen kunnen hele goede redenen hebben om naar seks te verlangen, zonder nog een stap in die richting te zetten. Want waarom zou je initiatief tot seks nemen als het soort seks dat je met je partner hebt je niet brengt wat je wilt? Zin in seks ontstaat doordat je goede herinneringen hebt aan seks. Maar als jij er zelden plezier aan beleeft is het toch logisch dat je geen moeite doet?

Bang voor afwijzing

Een andere reden waarom mensen zich voortijdig omdraaien in bed is hun moeite met de afwijzing door hun partner. Ze ervaren die afwijzing van seks alsof hun partner met hun hele wezen niets te maken wil hebben. En dat hakt erin, dat kun je maar beter niet riskeren.

Bovendien zijn veel stellen in een machtsstrijd verwikkeld: ‘Als jij niet wilt meegaan in wat ik wil, doe ik ook niet wat jij wilt’. Duurt de strijd al wat langer, dan wordt de inhoud vaak wat venijniger: ‘O, nu zie je me ineens wèl staan, nu je wat van me moet?’ of: ‘Jij wilt alleen maar seks, dat heeft niets met mij te maken’. Ook al geen reden om je partner eens liefdevol in de stemming te gaan brengen voor méér.  Het vertrekpunt van waaruit je begint met vrijen zorgt ook nogal eens voor verwarring. Want dat verschilt tussen partners en het kan bovendien anders worden als de relatie in een andere fase komt.

De lange adem

De man tegenover me kijkt nadenkend. In het begin van hun relatie was er altijd seks als ze elkaar zagen. Hij nam meestal het initiatief, maar hij herinnert zich ook de mooie momenten dat zij hem verleidde, omdat haar lichaam haar onmiskenbaar richting seks stuurde. Daar verlangt hij naar terug: hij zou graag willen dat ze hem ook nu nog laat merken dat ze ontzettend geil is, of dat ze enorme zin heeft in seks met hem. Dat heeft hij haar ook vaak genoeg gezegd.

Ik knik en zeg dat hij haar −misschien ongewild− teveel onder druk heeft gezet. Hij kijkt verbaasd. Daarom leg ik hem wat uit over ‘zin in seks’ in langere relaties en suggereer om bij de volgende afspraak zijn vrouw mee te nemen. Als boodschap voor thuis geef ik hem mee dat mensen die in een lange relatie met seks wachten tot ze overweldigd worden door passie en geilheid een hele lange adem nodig hebben…

lust-of-last

Hoe zit het bij jullie?

Als jij ook vindt dat jullie te weinig seks hebben, is je misschien al wat duidelijker waarom dat zo is. Maar misschien helpt het je om de volgende vragen eens te beantwoorden:
–    Wat betekent seks voor mij? Associeer eens welke woorden daar voor jou bij horen.
–    Wat zegt het mij of jij seks met mij wilt of niet?
–    Wat waren en zijn mijn startpunten om het initiatief te nemen?

Boek: Lust of Last?

Vera Steenhart heeft ook een boek geschreven dat je helpt diepgaand contact met je partner te krijgen. Wellicht helpen deze verhalen uit de praktijk je op weg om jouw vragen te beantwoorden en een stap in de goede richting te komen. Het boek ‘Lust of Last?’ is verkrijgbaar in de lokale boekhandels en bij Bol.com

 

Door gastredacteur Vera Steenhart; relatietherapeut & seksuoloog-NVVS  bij Hartszaken
Vera plaatst regelmatig nieuwtjes over seks en relatie op haar Facebookpagina

 

Foto: Shutterstock – Wavebreakmedia

4 Comments

  • Communicatie tussen partners is heel belangrijk en natuurlijk ook communiceren over intimiteit (knuffelen, strelen en sex etc.) en wat je lekker vindt of niet. Als dat na een lange relatie wel eens duidelijk gemaakt is maar de ander (ik) altijd maar het initiatief mag nemen voor een lekkere vrijpartij dan wordt praten “sturen”. Weg spontaniteit … en het begin van afwijzing. Dan is het waarschijnlijk beter om maar een punt achter de relatie te zetten.

  • Nou ja in het begin van onze relatie ging het er volop tegen aan. Maar nu is er contineu de discussie wie begint er… volgens haar begin ik nooit en ik denk het zelfde maar andersom. Terwijl ik haar vaak genoeg plezier (oraal bevredigen) of vaak een massage en op het laatse wat intiemer worden maar dan is het ja we doen morgen wel verder want je moet morgen optijd opstaan voor te werken! Wtf? Het lijkt wel of ik met men moeder samen leef… en dan zegt ze vaak kzal je strax is een BJ geven maar dan zijn we weeral 2 weken verder en komt er niks van… en als het de tijd van de maand is dan is het natuurlijk ook wel eens leuk dat je vriendin je eens en pleziertje doet… maar nee zij dus niet ze is echt saai geworden en zo worden vrouwen dus bedrogen want ik kan op en ander meer en beter krijgen… maar wil natuurlijk niet bij haar weg gaan.. dusja wat doe je er mee 🙂

  • Wat een eenzijdig artikel zeg. Lekker gemakkelijk om het bij de ander neer te leggen met dat “hij haar misschien ongewild teveel onder druk heeft gezet”. Als iemand aangeeft het lastig te vinden dat er te weinig initiatief is , dan kan daar een hele goede reden voor zijn en dan hoor je als therapeut door te vragen en niet gelijk zulke aannames te maken. Ik ben van mening dat je beide partijen hoort te ondervragen, en als het gaat om seksuele gelijkheid dan is als stel met elkaar in onderhandeling gaan de enige optie. Als het probleem blijft aanhouden en het een probleem blijft, dan denk ik dat je beter kan overwegen om uit elkaar te gaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.