Een gesprek met een kennis over ‘waarom haar wederhelft niet hand-in-hand met haar over straat wilde lopen’ zette me aan het denken. Hoe gedragen Meneer en ik ons op dat vlak? Hoe lopen wij samen over straat?
Mijn relatie analyse
De manier waarop je met jouw wederhelft over straat gaat, zou je namelijk meer kunnen vertellen over jezelf en jouw relatie. En laat mijn plek ten opzichte van Meneer nou vrij duidelijk zijn; wij lopen naast elkaar. Heel veel jaren geleden was dat wel anders, toen liep de vrouw eigenlijk altijd iets achter de man. Ik dacht altijd dat deze positie iets met nederigheid te maken had, maar dat had ik dus mooi even mis! Niets onderdanigheid, maar pure bescherming. De man, groot en sterk, kon zijn vrouw, klein en minder sterk, goed beschermen door voor haar te gaan lopen. Tenminste, dat is mij verteld. En om heel eerlijk te zijn, bij drukke festivals of een donkere steeg kruip ik ook lekker weg achter mijn Meneer.
Bil aan bil
En over posities gesproken, zo ben ik me ook eens gaan verdiepen in hoe Meneer en ik slapen. Naast de manier waarop ik me met Meneer over straat voortbeweeg, schijnt de manier waarop ik naast Meneer in bed lig ook veel te zeggen over onze relatie. Althans, dat beweert een Britse arts. Bij het kiezen uit zo’n 10 verschillende houdingen kwam ik uit bij de zenhouding. Een houding waarbij mijn bil de bil van Meneer aan zou kijken. En dat doen we. Met de uitleg was ik erg blij; dicht bij elkaar maar er is toch ruimte voor privacy en onafhankelijkheid. Een korte, maar duidelijke omschrijving van onze relatie.
En voor wie niet bil aan bil ligt, niet getreurd! Je hebt natuurlijk ook nog de welbekende lepeltje-lepeltje-houding. Een houding die aangeeft dat geborgenheid in jullie relatie centraal staat en dat jullie op emotioneel vlak sterk met elkaar verbonden zijn. Of ben jij meer van de zogenaamde zijaanzij-houding? Deze manier van slapen geeft groot vertrouwen en diepe betrokkenheid weer. Voor wie, net als ik, dol is op deze onderzoeken is het internet echt een walhalla. Maar er zijn grenzen, ook bij mij. Een hele pagina gewijd aan een onderzoek naar wat vingerlengte over een relatie zou kunnen zeggen heb ik toch echt weggeklikt.
Het buitenzetten van de vuilniszak
Om nog even terug te komen op de ‘ouderwetse’ rolverdeling; Ik bedenk me ineens dat ik, sinds Meneer en ik samenwonen, de vuilniszak nog nooit heb buitengezet en dat Meneer zich niet bezig houdt met de inhoud van de wasmand. Of beter gezegd; hij mag zich er niet meer mee bezig houden omdat ik nu al een paar weken met grijs ondergoed moet rondlopen in plaats van de witte (originele) versie.
Hetzelfde geldt voor autorijden, Meneer stapt standaard bij de bestuurderskant in en ik begeef me naar de passagiersstoel. De accessoires in ons appartement zijn door mij aangeschaft en voor het ophangen van schilderijen moet ik je toch echt doorverwijzen naar Meneer. Ik kies de gordijnen en Meneer houdt zich bezig met de televisie. En ja, zo kan ik nog wel even doorgaan.
Street View brengt ons dichter bij elkaar
Een van de dingen waar geen ‘ouderwetse’ rolverdeling aan te pas komt: het voorbereiden van een verre reis. Een hotel boeken is een gezamenlijke activiteit. En ja, zelfs de Chevrolet Camaro SS hebben we samen uitgezocht. Het merendeel van onze zondagen brengen we samen op de bank door, beide verscholen achter een Lonely Planet. Daar waar ik dacht dat al het geregel dat een verre reis met zich meebrengt een echte bottleneck zou zijn voor een relatie, blijkt het ons juist dichter naar elkaar toe te brengen.
Daarnaast zorgt Street View van Google Maps elke keer weer voor een grote glimlach op ons gezicht en een hele hoop enthousiaste ‘ohhh’ en ‘ahhh’! Eigenlijk zou iedereen een reis moeten voorbereiden, ook al ga je niet op reis. Dag relatietherapie, welkom (fictieve) reisvoorbereiding.
_________________________________
Lees hier alle blogs van Marleen!
Foto: Shutterstock – Auremar
