Vorige week was het dan zover. Omdat Meneer en ik nu alweer enige tijd een relatie hebben, vond iemand het nodig om een vraag te stellen met betrekking tot deze relatie. Nu heb ik geleerd dat er geen domme of stomme vragen bestaan, maar deze spant toch wel de kroon. ‘Wordt het niet eens tijd voor een gezamenlijk Facebook account?’ vroeg diegene zich af. ‘Uhh…NEE?!?. Nee, nee..nee!’
Ik heb echt grenzen wat het gebruik van Facebook betreft in combinatie met een relatie. Zo zal ik Meneer nooit vragen stellen via Facebook (ik wacht wel tot hij thuis is of hey, daar is toch een telefoon voor uitgevonden?) of reageren op zijn Facebook posts terwijl ik gewoon naast hem op de bank zit, nee daar doe ik niet aan mee. Elkaar ophemelen via Facebook is ook echt niet nodig, die complimenten ontvang ik liever offline. Dus een gezamenlijk account? Van de gedacht alleen al krijg ik kippenvel en m’n maag protesteert ook zeer hevig. Ik ben ik en dat wil ik graag zo houden. Nu ik erover nadenk, zelfs een gezamenlijke profielfoto zit er gewoon echt niet in voor ons.
Hand in het vuur
Meneer en ik hebben eigenlijk nooit echt over dit onderwerp gesproken, maar ik weet zeker dat hij er hetzelfde over denkt. Daar durf ik m’n hand voor in het vuur te steken. En tsja, af en toe nemen wij elkaar ook lekker in de zeik, maar ik denk dat dit op Facebook toch heel verkeerd over zou kunnen komen. Vooral voor de Facebook vrienden die mijn sarcasme toch al niet begrijpen.. (that reminds me: vriendenlijst doorspitten!) Dat ik en m’n alter ego maar één account op Facebook hebben aangemaakt, vind ik eigenlijk al heel wat. Dat Meneer zich hier dan ook nog bij aan moet sluiten, dat gaat echt te ver.
Kop thee en appelcake
En belangrijke zaken over jouw relatie via een statusupdate melden? Kom liever even langs, een kop thee en een stukje appelcake staat altijd voor je klaar! En voor wie dit echt nodig heeft, je mag ook blijven eten! Waar is de tijd gebleven mensen nog persoonlijk kwamen vertellen dat zij zwanger zijn, dat je nog een echte verjaardagskaart ontvangt en zelfs de uitnodigingen op papier mis ik..
Petje af
Dat neemt niet weg dat het voor enkele stellen prima werkt, samen op één account. Petje af voor deze personen. Zo trots zijn op jouw relatie dat je vindt dat iedereen het mag weten, ergens is het ook wel weer een mooie gedachte. En ik moet eerlijk zeggen, gezamenlijke accounts waar ik mij niet aan irriteer, ze bestaan! Het zijn er niet veel, dus hulde aan deze pagina’s. Dan nog lijkt het mij nogal een tijdrovend klusje: reageren voor de ander op privé-berichtjes en al die Facebook vrienden die je moet accepteren maar van wie je geen idee hebt wie het nou eigenlijk zijn? (waardoor je even gaat kijken wie deze personen zijn en zo’n 2 uur later dus nog steeds Facebook open hebt staan).
Maar misschien heb ik het wel echt helemaal mis! Misschien wordt een gezamenlijk account in 2015 wel een echte trend en maak ik me druk om niets. Net als Crocs! Ken je ze nog? Schoenen zo lelijk als de nacht, maar toch gingen mensen over lijken om deze te bemachtigen. Ooit. En tsja, als je lang genoeg wacht, wordt iets vanzelf wel (weer) hip, toch?
_________________________________
Lees hier alle blogs van Marleen!